- دکتر ابوذر رفیعی قهساره « عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج »
ژاپن و شرکای آن در ایندوپاسیفیک- تعاملات و همسویی
کتاب "ژاپن و شرکای آن در ایندوپاسیفیک- تعاملات و همسویی" ترجمه دکتر نوذر شفیعی (دانشیار دانشگاه تهران) - احسان جعفری فر - محد رزازان با افتخار در #انتشارات_رجال منتشر گردید
شما نیز برای انتشار آثار ارزشمند علمی و پژوهشی خود در انتشارات رجال با ما در ارتباط باشید:
09142052930
@dr_Ehsanjafarifar
@PUB_REJAL_ARTICLE
انتشارات رجال (ناشر رجال علمی و سیاسی)
@pub_rejal_article
09142052930
مقدمه مترجمین
ایندو پاسیفیک اصطلاحی است که در خوش بینانه ترین حالت کمتر از یک دهه از عمر آن می گذرد. با اینحال این اصطلاح به اندازه واژگانی همچون بلوک بندی شرق و غرب در دوره جنگ سرد اهمیت دارد. این اصطلاح که در مورد پدید آورنده اولیه آن بین صاحبنظران اختلاف نظر وجود دارد، تبیین کننده پویایی های امنیتی و بلوک بندی های قدرت در دوره پس از جنگ سرد است. در حالی که ایندو پاسیفیک معرف دیدگاه آمریکا و متحدینش در مقابل چین است، اصطلاح آسیا-پاسیفیک با محوریت ابتکار کمربند-راه واژه ای است که چین تمایل دارد بجای ایندو پاسیفیک استفاده شود.
در هرحال ایندو پاسیفیک محدوده ای ژیواکونومیک و ژیوپلیتیک است که دو اقیانوس هند و آرام و دو قاره آسیا و آفریقا را به هم پیوند می زند. در این محدوده توافقنامه های امنیتی مثل کواد و آکوس و توافقنامه های اقتصادی مثل همکاری های اقتصادی آسیا-پاسیفیک و همکاری های ترانس پاسیفیک به پویایی های امنیتی و اقتصادی شکل می دهند. حساسیت های امنیتی این محدوده آنقدر بالا است که باعث بکار گیری انواع دیپلماسی توسط کشورهای منطقه شده است: دیپلماسی چک بوک (ژاپن و چین)، دیپلماسی تعادل پویا (اندونزی)، دیپلماسی هجینگ (چین و اغلب کشورهای آسیای جنوب شرقی)، دیپلماسی وجینگ (چین)، دیپلماسی رعایت فاصله متعادل (کشورهای آسیای جنوب شرقی)، دیپلماسی موازنه گریزان (هند) و ... متاثر از این حساسیت ها، هر یک از کشورها تمایل دارند دیدگاه خود را در مورد ایندو پاسیفیک داشته باشند. آمریکا اصطلاح استراتژی ایندو پاسیفیک، ژاپن اصطلاح چشم انداز ایندو پاسیفیک آزاد و باز، هند اصطلاح چشم انداز ایندو پاسیفیک فراگیر، و آسه آن اصطلاح چشم انداز ایندو پاسیفیک آسه آن را بکار برده است.
کتاب حاضر که از مجموعه ای از مقالات تشکیل شده است یکی از غنی ترین کتاب ها در مورد استراتژی ایندو پاسیفیک با تمرکز بر دیدگاه ژاپن (ایندو پاسیفیک آزاد و باز) است. بعضی از پرسش هایی که کتاب در صدد پاسخ به آن بر آمده عبارتند از: چرا ژاپن این اصطلاح را مطرح کرده است؟ این اصطلاح چه محتوایی را با خود به همراه دارد؟ کشورهای منطقه نسبت به این اصطلاح چه موضعی دارند؟ این اصطلاح از بدو پیدایش تا زمان انتشار این کتاب چه تحولاتی را به خود دیده است؟ و ... پاسخ هایی که نویسندگان مقالات این کتاب به پرسش های مذکور داده اند، یک نگرش بسیاری قوی از آنچه امروزه در حوزه سیاست بین الملل می گذرد به خواننده ارایه می کند.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول: تعهد استوار ژاپن به «منطقه ایندو پاسیفیک آزاد و باز» 3
1-1. مقدمه 3
1-2. چشمانداز ایندو پاسیفیک آزاد و باز ژاپن 4
1-2-1. فرصتها و چالشها در منطقه ایندو پاسیفیک 5
1-2-2. همکاری عملی تحت سه رکن 6
1-2-3. شراکتهای نزدیک برای ایجاد همافزایی 8
1-2-3-1. هند 9
1-2-3-2. آسهآن 11
1-2-3-3. گروه چهارگانه (Quad) 13
1-3. راههای پیش رو 14
فصل دوم : مفهوم " ایندو پاسیفیک آزاد و باز" ژاپن 21
2-1. مقدمه 21
2-2. محاسبات اقتصادی 24
2-3. معماری تجاری: رهبری ژاپن 26
2-4. کمکهای رسمی توسعهای 30
2-4-1. اتصال از طریق پروژههای زیرساختی 32
2-4-2. کمک به ساخت ظرفیت از طریق توسعه منابع انسانی و زیرساخت 37
2-4-3. حاکمیت قانون: صلحسازی 41
2-5. سرمایهگذاری مستقیم خارجی 43
2-6. دستور کار اقتصادی پس از پاندمی 46
2-7. نتیجهگیری 48
فصل سوم : استراتژی "ایندو پاسیفیک آزاد و باز " 55
3-1. مقدمه 55
3-2. گفتمان استراتژیک ایندو پاسیفیک ژاپن 57
3-3. تکامل چارچوب ایندو پاسیفیک 59
3-4. وضعیت امنیتی نوظهور ژاپن و FOIP 63
3-5. استراتژی امنیت دریایی ژاپن و FOIP 67
3-6. نتیجهگیری 76
فصل چهارم : ایندو پاسیفیک آزاد و باز 83
4-1. مقدمه 83
4-1-1. تعریف قدرت نرم 84
4-1-2. رویای آبه برای ژاپن 86
4-2. موقعیت تاریخی ژاپن در برابر جنوبشرقی آسیا 89
4-2-1. آغاز رویای قدرت 89
4-2-2. قدرت نرم به عنوان برندینگ ملت و ایجاد "تصویر" 91
4-2-3. فرهنگ پاپ و«جذاب» به عنوان سیاست خارجی دولت 97
4-2-4. «رسانه پیام است» : قدرت نرم ژاپن و رسانههای جمعی 99
4-2-5. زمانی که مد "رویاها را طراحی میکند" – قدرت نرم و مد ژاپنی 101
4-3. تعاملات قدرت نرم ژاپن با جنوب شرقی آسیا و جنوب آسیا 102
4-4. تعامل قدرت نرم ژاپن با هند 106
4-5. نتیجهگیری 113
فصل پنجم : رابطه ژاپن و ایالات متحده 123
5-1. مقدمه 123
5-2. تطبیق اتحاد، 1951-2021 125
5-3. عصر ایندو-پاسیفیک 129
5-4. آیندههای محتمل 136
5-5. نتیجهگیری 143
فصل ششم : روابط ژاپن و استرالیا 153
6-1. مقدمه: از «همپیمانان نیمهرسمی» تا «شرکای استراتژیک ویژه» 153
6-2. شراکت استراتژیک ژاپن-استرالیا وارد قرن ایندو-پاسفیک میشود 155
6-2-1. نظم مبتنی بر قوانین 157
6-2-2. چالشهای امنیتی غیر سنتی 161
6-2-3. معماریهای منطقهای 165
6-3. عامل چین در روابط دوجانبه 168
6-4. نتیجهگیریها: به سوی یک "اتحاد" رسمی؟ 169
فصل هفتم : روابط ژاپن و هند در مفهوم ژاپن از ایندو-پاسیفیک 177
7-1. مقدمه 177
7-2. تولد: سالهای اولیه "هند-پاسیفیک" در روابط هند و ژاپن 178
7-3. تفاوت: ایندو پاسیفیک "فراگیر" 183
7-4. همگرایی: تغییر سیاست ژاپن از "استراتژی" به "چشمانداز" 186
7-5. نتیجهگیری 191
فصل هشتم : روابط ژاپن و هند- تغییر خطوط برای شکوفایی منطقه ای 199
8-1. مقدمه: پیشدرآمدی بر شراکت ایندو پاسیفیک 199
8-2. ریشهشناسی مفهوم ایندو-پاسیفیک 201
8-3. احیای دیپلماسی مبتنی بر ارزشها 203
8-4. هند-پاسیفیک: از استراتژی به چشمانداز 205
8-5. پاسخ هند به FOIP ژاپن 208
8-6. ابعاد مختلف منطقه ایندو پاسیفیک: تعامل هند و ژاپن 210
8-6-1. بعد دفاعی و نظامی 210
8-6-2. ابعاد تجاری و اقتصادی 216
8-6-3. ابعاد زیرساختی 221
8-7. مسائل و چالشها در ایندو پاسیفیک 224
8-8. نتیجهگیری 227
فصل نهم : روابط ژاپن و ویتنام 239
9-1. مقدمه 239
9-2. سیاست آبه در قبال آسیای جنوب شرقی 241
9-2-1. اهداف و مقاصد سیاست آسیای جنوبشرقی ژاپن 242
9-2-2. ارکان و اجرای سیاست آسیای جنوبشرقی ژاپن 245
9-2-2-1. دیدگاه ژاپن نسبت به آ.سه.آن بهعنوان یک موجودیت یکپارچه 246
9-3. جهتگیری آینده سیاست ژاپن 251
9-4. تأثیر سیاست ژاپن بر جنوب شرق آسیا 253
9-5. مروری بر روابط ژاپن و ویتنام 254
9-5-1. حمایت از "استراتژی صنعتی" 257
9-5-2. مشارکت در توسعه منابع انسانی 257
9-5-3. مرحله جدید توسعه مشارکت استراتژیک 258
9-6. همکاری ویتنام با ژاپن: راه پیش رو 260
9-7. نتیجهگیری 262
فصل دهم : روابط ژاپن و اندونزی 269
10-1. مقدمه 269
10-2. قدرتهای میانه و فرهنگ استراتژیک 273
10-3. فرهنگ استراتژیک اندونزی، رقابت قدرتهای بزرگ و مرکزیت آ.سه.آن 276
10-4. سیاست خارجی جدید؟ 281
10-5. نقش ژاپن 282
10-6. نتیجهگیری 286
فصل یازدهم :روابط ژاپن و آفریقا: نگاهی به تعامل سازنده 297
11-1. مقدمه 297
11-2. مرور تاریخی روابط ژاپن و آفریقا 298
11-2-1. مواجهات ژاپنیها با آفریقا 298
11-2-2. آغاز مطالعات آفریقا در ژاپن 300
11-3. تکامل کنفرانس بینالمللی توکیو برای توسعه آفریقا (۱۹۹۳–۲۰۱۹) 304
11-3-1. TICAD به عنوان یک انجمن برای توسعه بینالمللی (TICAD I – TICAD III) 304
11-3-2. TICAD به عنوان یک انجمن برای مشارکت عمومی و خصوصی (TICAD IV – TICAD 7) 306
11-4. (باز)ظهور ژئو-اکونومی؟ 308
11-5. نتیجهگیری 311
فصل دوازدهم : روابط ژاپن و کره جنوبی 321
12-1. مقدمه 321
12-2. روندهای بلندمدت در روابط ژاپن و کره جنوبی4 323
12-3. انباشت بیاعتمادی 330
12-4. نتیجهگیری 338